,,Ich bin ein Breslauer"

Słowa w języku niemieckim, które znajdują się w tytule znaczą mniej więcej tyle po polsku, co ,,Jestem dumnym wrocławianinem, mieszkańcem niezwykłego, magicznego miasta." Autor tych słów był także autorem wielu dzieł poetyckich, między innymi znanej dzisiaj ,,Achaii", składającej się z trzech tomów. Poza gatunkiem z jakiego pochodzi powyższe dzieło, jest także znany z dzieł dotyczących sfery daleko wybiegającej w przyszłość, sfery bardzo rozwiniętej - czyli science fiction. Chociaż, jak sam autor twierdzi, Achaja mimo iż jest uważana za powieść fantasy, to on sam twierdzi, że należy do opowieści ze świata science fiction.

Biografia

Andrzej Ziemiański urodzony 17 lutego w 1960 roku we Wrocławiu. Z zawodu architekt. Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej ukończył w wieku 23 lat, a przez następne kilka lat pracował w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej i w Instytucie Budownictwa Rolniczego Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Po raz pierwszy zadebiutował swoim pierwszym opowiadaniem na łamach ,,Sigmy" w roku 1979 ,,Zakładem zamkniętym." Dwa lata później jego słuchowisko, które nie zostało i tak zrealizowane, zostało wyróżnione w 1981 roku w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Następnym debiutem pisarskim był zbiór opowiadań ,,Daimoniom", które zostało opublikowane w 1985 roku. Z powodu krótkotrwałego rozkwitu zachodniej literatury i małego zainteresowania polską, na początku lat 90 swoją powieść ,,Przesiadka w przedpieklu" wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy. Po 10 latach, w roku 2000 ponownie dał się poznać po opowiadaniu ,,Bomba Heisenberga" i wielu innych opowiadań publikowanych w ,,Nowej Fantastyce" i ,,Science Fiction". Opowiadania były osadzone w polskich realiach Wrocławia i znanych sobie ludziach. Wkrótce, w latach 2002-2004 napisał Achaję, która przyniosła mu największy rozgłos. I od tego też czasu jest uważany za jednego z najbardziej znanych polskich pisarzy fantasy i science fiction.

Ciekawostki

W internecie pisarz posługuje się pseudonimem "GIN".
Ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, jakimi się posługują główne postacie w jego utworach, Ziemiański często jest za ten stan rzeczy krytykowany.
W utworach Ziemiańskiego często pojawia się tematyka militarna.
W roku 1997 założył wraz Eugeniuszem Dębskim ,,Fahrenheita", będące pierwszym czasopismem internetowym w Polsce. 7 lat później, jak sam twierdzi został wyrzucony z redakcji przez Dębskiego, jednak inni uważają, że sam odszedł.
Od 20 kwietnia 2010 roku prowadzi swojego bloga o tematyce kolei.
W jego utworach z lat 80 dominują głównie nazwy brzmiące w języku angielskim i niekreślone miejsca akcji.
Pisarz prowadzi swoją własną stronę internetową ----> http://www.ziemianski.com.pl/
Swym doświadczeniem literackim dzieli się na różnorakich warsztatach m.in. na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego.
Łącznie pisarz otrzymał 10 nagród, m.in. nagrodę SFinksa, im. Janusza A. Zajdla czy Nautilus.

Achaja

Trzytomowy cykl opowiadający o głównej i tytułowej bohaterce - Achaii oraz kilku innych wątków dotyczących skryby Zaana, galernika Siriusa, którzy parają się wszelkimi rodzajami oszust oraz o czarowniku Meredicie, który przez przypadek wplątał się w sprawy boskie.

Trylogia składa się z następujących tomów:

Tom I - ukazał się w grudniu 2002 roku.

Tom II - tom ukazał się w listopadzie 2003 roku.

Tom III - część ukazała się w grudniu 2004 roku.

Fabuła Achaii

Achaję poznajemy w wieku 15 lat. Jej owdowiały ojciec właśnie ponownie się ożenił z czternastoletnią księżniczką, która bardzo szybko urodziła mu męskiego potomka. Nowa Księżna była dziecinna, podła i wyzywała się na Achai, która musiała jej słuchać. Macocha intrygami sprawiła, ze Archentar zdecydował się oddać córkę do wojska. Po ciężkim, pełnym poniżeń szkoleniu dziewczyna dostaje się do niewoli w pierwszym starciu - które tylko po to było wywołane, aby ją pojmało wrogie Troy Cesarstwo Luan. Kiedy Archentar rokował w stolicy Luan - Syniks, Achaję torturowano pod oknami jego komnaty. Książę się nie ugiął. Dziewczynie zatem wypalono na pośladku piętno niewolnicy i zesłano do karnych robót przy budowie cesarskiej drogi. Był to właściwie obóz koncentracyjny, w którym dłużej niż kilka miesięcy przezywali tylko najsilniejsi. Achają, ponieważ była piękna, zaopiekowali się dwaj twardziele - Henke, który był szermierzem natchnionym i Krótki, który był karłem. Opieka była w zamian za usługi seksualne. Obaj pomogli jej przetrwać i wyszkolili ją w tym, co każdy umiał najlepiej. Uczynili z niej szermierza natchnionego. W pewnym momencie, kiedy się już przyjaźnili ze sobą - Achaja postanowiła uciekać - i to jej się udało. Dotarła do miasta i tu utknęła - ponieważ była poszukiwana. Gildia miejscowego hazardu w zamian za pewne sztuczki, których nauczył jej Krótki, wyprowadziła dziewczynę poza obszar zagrożony. Dołączyła jako luańska prostytutka do eskorty księcia Siriusa - wiązało się to jednak z tym, ze wytatuowano jej na twarzy znak prostytucji. Ciekawy wątek dotyczy samego Siriusa. Jest on bowiem oszustem. Ten prawdziwy zginął jako niewolnik w tonącej galerze. Ten obecny był z nim przykuty do jednego wiosła. Poznał wszystkie jego sekrety i to wykorzystał Zaan - zakonny wiejski skryba. Obaj się zaprzyjaźnili i oszustwami utrzymywali przez jakiś czas. Tworzyli epokowy tandem: Sirius nie znał lęku a Zaan był geniuszem. Odegrali swoje role na tyle dobrze, ze wszyscy uznali Siriusa za prawowitego następcę tronu. Zaan, aby chronić swojego młodszego przyjaciela, stworzył biuro handlowe, które w rzeczywistości było doskonale zorganizowaną siatką szpiegowską. Właściwie to Zaan obalił dotychczasowy świat, doprowadzając do wojny narodów, w której efekcie upadło Cesarstwo Luan. Kiedy religijna organizacja ponadpaństwowa o nazwie Zakon postanowiła wyeliminować Siriusa - ochroniła go Achaja, wyżynając rycerzy Zakonu. Wówczas Sirius zwrócił na nią uwagę, nie wiedząc kim jest. Dziewczyna odłączyła się od niego w królestwie Arkah - gdzie żołnierzami są kobiety, a mężczyźni pracują na dobro kraju. To jedyny ówczesny kraj, gdzie panuje wolność słowa. Tu postanowiła osiąść Achaja. Najęła się do pracy jako parobka na wsi. Kiedy mogła osiągnąć szczęście i wyjść za mąż za innego parobka, siłą wcielono ją do armii Arkah. Dziewczyna zaczęła robić w niej szybką karierę za zasługi na polu walki. Szybko zainteresował się nią Biafra - syn królowej i generał armii. Achaja zakochała się w tym pięknym i okrutnym człowieku. Była w stanie zrobić dla niego wszystko. Ten wysłał ją z misją do lasu potworów. Była to prastara puszcza dzieląca Arkah i kraj chorych ludzi - cywilizacji zaawansowanej technicznie (produkowali broń palną), z którą trudno było handlować drogą morską. Na przeszkodzie stał las, a właściwie ci, co go strzegli. Achaja została w próbie rokowań zabita i wskrzeszona jako człowiek-kot (to najbardziej słaby wątek, według mnie psujący powieść). Zyskała nowe możliwości takie jak widzenie po ciemku czy samouzdrawianie z lżejszych ran. Udało się jej jednak wynegocjować szlak leśny w zamian za myto i inne przywileje, ale przede wszystkim, jako gwarancję nie wypalania las. Po rozpoczęciu wojny narodów Zaan z Biafrą zdobyli cesarstwo, zabijając cesarza. Nie doczekał tego Sirius - umierając niemal o krok, od zwycięstwa. Jego ojciec, Orion, pojął za zonę Achaję, stwarzając nową potęgę rządzącą. Kiedy umarł - Achaja wyszła za Biafrę - dzięki czemu on stał się cesarzem. Achaja zginęła w wieku 37 lat - zamordowana w tak zwaną noc sztyletów.

________________________________________________________________________

Dla zainteresowanych osobą Andrzej Ziemiańskiego wywiady z jego udziałem z ostatnich dwóch lat. ;)