Biografia
Andrzej Ziemiański urodzony 17 lutego w 1960 roku we Wrocławiu. Z zawodu architekt. Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej ukończył w wieku 23 lat, a przez następne kilka lat pracował w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej i w Instytucie Budownictwa Rolniczego Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Po raz pierwszy zadebiutował swoim pierwszym opowiadaniem na łamach ,,Sigmy" w roku 1979 ,,Zakładem zamkniętym." Dwa lata później jego słuchowisko, które nie zostało i tak zrealizowane, zostało wyróżnione w 1981 roku w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Następnym debiutem pisarskim był zbiór opowiadań ,,Daimoniom", które zostało opublikowane w 1985 roku. Z powodu krótkotrwałego rozkwitu zachodniej literatury i małego zainteresowania polską, na początku lat 90 swoją powieść ,,Przesiadka w przedpieklu" wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy. Po 10 latach, w roku 2000 ponownie dał się poznać po opowiadaniu ,,Bomba Heisenberga" i wielu innych opowiadań publikowanych w ,,Nowej Fantastyce" i ,,Science Fiction". Opowiadania były osadzone w polskich realiach Wrocławia i znanych sobie ludziach. Wkrótce, w latach 2002-2004 napisał Achaję, która przyniosła mu największy rozgłos. I od tego też czasu jest uważany za jednego z najbardziej znanych polskich pisarzy fantasy i science fiction.
Ciekawostki
Ciekawostki
- W internecie pisarz posługuje się pseudonimem "GIN".
- Ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, jakimi się posługują główne postacie w jego utworach, Ziemiański często jest za ten stan rzeczy krytykowany.
- W utworach Ziemiańskiego często pojawia się tematyka militarna.
- W roku 1997 założył wraz Eugeniuszem Dębskim ,,Fahrenheita", będące pierwszym czasopismem internetowym w Polsce. 7 lat później, jak sam twierdzi został wyrzucony z redakcji przez Dębskiego, jednak inni uważają, że sam odszedł.
- Od 20 kwietnia 2010 roku prowadzi swojego bloga o tematyce kolei.
- W jego utworach z lat 80 dominują głównie nazwy brzmiące w języku angielskim i niekreślone miejsca akcji.
- Pisarz prowadzi swoją własną stronę internetową ----> http://www.ziemianski.com.pl/
- Swym doświadczeniem literackim dzieli się na różnorakich warsztatach m.in. na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego.
- Łącznie pisarz otrzymał 10 nagród, m.in. nagrodę SFinksa, im. Janusza A. Zajdla czy Nautilus.
Trzytomowy cykl opowiadający o głównej i tytułowej bohaterce - Achaii oraz kilku innych wątków dotyczących skryby Zaana, galernika Siriusa, którzy parają się wszelkimi rodzajami oszust oraz o czarowniku Meredicie, który przez przypadek wplątał się w sprawy boskie.
Trylogia składa się z następujących tomów:
Tom I - ukazał się w grudniu 2002 roku.
Tom II - tom ukazał się w listopadzie 2003 roku.
Tom III - część ukazała się w grudniu 2004 roku.
Fabuła Achaii
Achaję poznajemy w wieku 15 lat. Jej owdowiały ojciec właśnie ponownie
się ożenił z czternastoletnią księżniczką, która bardzo szybko urodziła
mu męskiego potomka. Nowa Księżna była dziecinna, podła i wyzywała się
na Achai, która musiała jej słuchać. Macocha intrygami sprawiła, ze
Archentar zdecydował się oddać córkę do wojska. Po ciężkim, pełnym
poniżeń szkoleniu dziewczyna dostaje się do niewoli w pierwszym starciu -
które tylko po to było wywołane, aby ją pojmało wrogie Troy Cesarstwo
Luan. Kiedy Archentar rokował w stolicy Luan - Syniks, Achaję
torturowano pod oknami jego komnaty. Książę się nie ugiął. Dziewczynie
zatem wypalono na pośladku piętno niewolnicy i zesłano do karnych robót
przy budowie cesarskiej drogi. Był to właściwie obóz koncentracyjny, w
którym dłużej niż kilka miesięcy przezywali tylko najsilniejsi. Achają,
ponieważ była piękna, zaopiekowali się dwaj twardziele - Henke, który
był szermierzem natchnionym i Krótki, który był karłem. Opieka była w
zamian za usługi seksualne. Obaj pomogli jej przetrwać i wyszkolili ją w
tym, co każdy umiał najlepiej. Uczynili z niej szermierza natchnionego.
W pewnym momencie, kiedy się już przyjaźnili ze sobą - Achaja
postanowiła uciekać - i to jej się udało. Dotarła do miasta i tu utknęła
- ponieważ była poszukiwana. Gildia miejscowego hazardu w zamian za
pewne sztuczki, których nauczył jej Krótki, wyprowadziła dziewczynę poza
obszar zagrożony. Dołączyła jako luańska prostytutka do eskorty księcia
Siriusa - wiązało się to jednak z tym, ze wytatuowano jej na twarzy
znak prostytucji. Ciekawy wątek dotyczy samego Siriusa. Jest on
bowiem oszustem. Ten prawdziwy zginął jako niewolnik w tonącej galerze.
Ten obecny był z nim przykuty do jednego wiosła. Poznał wszystkie jego
sekrety i to wykorzystał Zaan - zakonny wiejski skryba. Obaj się
zaprzyjaźnili i oszustwami utrzymywali przez jakiś czas. Tworzyli
epokowy tandem: Sirius nie znał lęku a Zaan był geniuszem. Odegrali
swoje role na tyle dobrze, ze wszyscy uznali Siriusa za prawowitego
następcę tronu. Zaan, aby chronić swojego młodszego przyjaciela,
stworzył biuro handlowe, które w rzeczywistości było doskonale
zorganizowaną siatką szpiegowską. Właściwie to Zaan obalił dotychczasowy
świat, doprowadzając do wojny narodów, w której efekcie upadło
Cesarstwo Luan. Kiedy religijna organizacja ponadpaństwowa o nazwie Zakon postanowiła
wyeliminować Siriusa - ochroniła go Achaja, wyżynając rycerzy Zakonu.
Wówczas Sirius zwrócił na nią uwagę, nie wiedząc kim jest. Dziewczyna
odłączyła się od niego w królestwie Arkah - gdzie żołnierzami są
kobiety, a mężczyźni pracują na dobro kraju. To jedyny ówczesny kraj,
gdzie panuje wolność słowa. Tu postanowiła osiąść Achaja. Najęła się do
pracy jako parobka na wsi. Kiedy mogła osiągnąć szczęście i wyjść za
mąż za innego parobka, siłą wcielono ją do armii Arkah. Dziewczyna
zaczęła robić w niej szybką karierę za zasługi na polu walki. Szybko
zainteresował się nią Biafra - syn królowej i generał armii. Achaja
zakochała się w tym pięknym i okrutnym człowieku. Była w stanie zrobić
dla niego wszystko. Ten wysłał ją z misją do lasu potworów. Była to
prastara puszcza dzieląca Arkah i kraj chorych ludzi - cywilizacji
zaawansowanej technicznie (produkowali broń palną), z którą trudno było
handlować drogą morską. Na przeszkodzie stał las, a właściwie ci, co go
strzegli. Achaja została w próbie rokowań zabita i wskrzeszona jako
człowiek-kot (to najbardziej słaby wątek, według mnie psujący powieść).
Zyskała nowe możliwości takie jak widzenie po ciemku czy samouzdrawianie
z lżejszych ran. Udało się jej jednak wynegocjować szlak leśny w zamian
za myto i inne przywileje, ale przede wszystkim, jako gwarancję nie
wypalania las. Po rozpoczęciu wojny narodów Zaan z Biafrą
zdobyli cesarstwo, zabijając cesarza. Nie doczekał tego Sirius -
umierając niemal o krok, od zwycięstwa. Jego ojciec, Orion, pojął za
zonę Achaję, stwarzając nową potęgę rządzącą. Kiedy umarł - Achaja
wyszła za Biafrę - dzięki czemu on stał się cesarzem. Achaja zginęła w
wieku 37 lat - zamordowana w tak zwaną noc sztyletów.
________________________________________________________________________
Dla zainteresowanych osobą Andrzej Ziemiańskiego wywiady z jego udziałem z ostatnich dwóch lat. ;)