Świat wyobraźni - czyli świat bez ograniczeń...: Andrzej Sapkowski

W dzisiejszym wpisie opowiem po raz pierwszy o polskim pisarzu fantastyki, który swą rozpoznawalność zawdzięcza głównie ,,Sadze o Wiedźminie" i ,,Trylogii husyckiej". Dzięki tym przełomowym dziełom w polskiej fantastyce postać Andrzeja Sapkowskiego stała się znana nie tylko w Polsce, ale też w całej Europie i Ameryce.

Krótka Biografia

Andrzej Sapkowski urodził się 21 czerwca 1948 roku w Łodzi, gdzie otrzymał pełne obywatelstwo tego miasta. Z wykształcenia jest ekonomistą. Od 1972 do 1994 roku pracował w handlu zagranicznym. Przed 1986 rokiem pisał, lecz rzadko i za małe pieniądze. Jako pisarz fantasy dał się poznać dopiero w roku 1986, gdy zadebiutował na łamach ,,Fantastyki" opowiadaniem o Wiedźminie, które zapoczątkowało powstanie książek, opowiadających o przygodach Geralta z Rivii. Napisał też esej o Rycerzach Okrągłego Stołu, czy Rękopis znaleziony w Smoczej Jamie. Znany jest również z innych pomniejszych opowiadań. Jest laureatem wielu nagród literackich polski i zagranicznych, między innymi Paszportu Polityki. Jest żonaty i ma syna.

Ciekawostki

Książki Andrzeja Sapkowskiego zostały łącznie przetłumaczone na aż 15 języków.
Na podstawie ,,Sagi o Wiedźminie" powstały dwie gry: Wiedźmin oraz Wiedźmin 2: Zabójcy Królów. Powstał też film oparty na przygodach Geralta z Rivii.
Pan Andrzej został łącznie nagrodzony pięcioma nagrodami imienia Janusza A. Zajdla, dzięki czemu Sapkowski stał się zaraz po Jacku Dukaju najczęściej nagradzanym autorem tej nagrody.
Jest Ambasadorem Łodzi w walce o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016 roku.
Najwięcej dzieł Sapkowskiego ukazało wydawnictwo superNOWA.
Na podstawie dwóch opowiadań - ,,Ostatnie Życzenie" i ,,Miecz przeznaczenia" powstała seria sześciu komiksów autorstwa Macieja Parowskiego i Bogusława Polcha.
20 stycznia 2012 roku pan Andrzej na antenie Radia Gdańsk pisarz zapowiedział nową powieść o Geralcie z Rivii.
Saga o Wiedźminie została tak nazwa przez wydawcę. Wedle planów Sapkowskiego cykl ten miał nosić tytuł ,,Krew elfów", a pierwsza część cyklu ,,Lwiątko".

Saga o Wiedźminie
Saga o Wiedźminie składa się z pięciu powieści o Geralcie, w których autor rozpoczyna nowe wątki i kontynuuje te rozpoczęte. W sadze główną rolę odgrywa Ciri - dziecko -niespodzianka oraz wiedźmin Geralt.
Saga składa się z pięciu części pod tytułem:

Krew elfów, część wydana w 1994r.

Ciri uczy się w Kaer Morhen pod okiem wiedźminów, w tym starego Vesemira. Do opieki nad dziewczynką Geralt wzywa Triss Merigold, czarodziejkę walczącą z Nilfgaardem pod Sodden. Podczas szkolenia wiedźmini i czarodziejka odkrywają, że Ciri jest Źródłem. Tymczasem Lwiątkiem z Cintry interesuje się pewien zagadkowy czarodziej o imieniu Rience, bez wątpienia będący wysłannikiem potężniejszego maga. Porywa on Jaskra, by wydobyć informacje gdzie przetrzymywana jest Ciri. Z pomocą bardowi przybywa Yennefer, dotkliwie raniąc i oszpecając Rience’a. Geralt wraz z Triss zabierają Ciri z Kaer Morhen i kierują się do księstwa Ellander. Podróżują przez Kaedwen wraz z kompanią krasnoludów Yarpena Zigrina, eskortującą ważny ładunek dla króla Demawenda z Aedirn. Niedaleko ruin Shaerrawedd dochodzi do starcia z komandem Scoia'tael – elfich powstańców walczących z ludźmi. W Ellander Ciri trafia do świątyni Melitele, gdzie uczy się podstaw magii od Yennefer. Geralt i Rience tropią się nawzajem. Do spotkania dochodzi w Oxenfurcie – czarodziej wynajmuje braci Micheletów, czterech morderców, których zadaniem jest zabicie Geralta. Geralt pokonuje ich i atakuje Rience'a. Starcie przerywa czarodziejka Filippa Eilhart, która względem Rience’a ma własne plany. Scoia'tael są coraz brutalniej tępieni. Tymczasem monarchowie Czterech Królestw spiskują - bez wiedzy magów, którzy zdobywają coraz większe wpływy i władzę - planują prowokację i zbrojną interwencję w Cintrze.

Czas pogardy, wydana w 1995r

Geralt zwraca się do Cordingera i Fenna (są to ludzie prowadzący coś w stylu firmy detektywistycznej) by dowiedzieć się czegoś więcej o Cirilli, okazuje się że jest ona elfią potomkinią i nosi w sobie gen starszej krwi - co daje jej ogromne, jednak nie do końca sprecyzowane możliwości. Tymczasem Ciri wraz z Yennefer podróżuje do Gors Valen, w sąsiedztwie tego miasta znajduje się wyspa Thanned, na której niebawem ma odbyć się zjazd czarowników, a ponadto w leżącej nieopodal Arteuzie znajduje się szkoła dla czarodziejek. Geralt wraz ze swym przyjacielem trubadurem Jaskrem przebywa w tym czasie w niedalekim kompleksie farm (Wiedżmin otrzymał tam kolejne zlecenie zabicia potwora). Ciri dowiaduje się o tym i ucieka nocą by spotkać się z Geraltem, zdaje sobie sprawę z tego, że w Arteuzie będzie odizolowana i nie wiadomo kiedy będzie jej dane znów go zobaczyć. W trakcie tej ucieczki goni ją Dziki Gon (orszak widm wędrujący po niebie i porywający ludzi) sytuację ratuje zjawiająca się nagle Yennefer przepędzająca widma, dochodzi do jej spotkania z Geraltem w trakcie którego godzą się. W międzyczasie słychać coraz częstsze głosy o nowej wojnie z Nilfgardem, północne królestwa pragną rewanżu za pierszą wojnę. Geralt i czarodziejka wyruszają wspólnie na wiec, niespodziewanie w trakcie niego okazuje się że wśród czarodziejów istnieją dwa stronnictwa, które pragną wykonać zamach. Nocą dochodzi do krwawych zajść, każda ze stron (jedni wspierają władców północnych państw, a drudzy Nilfgard) wzywa do pomocy żołnierzy. Yennefer w trakcie zajść przyprowadza Ciri, która wieszczy, że wojna się właśnie zaczęła. Efekt walk jest następujący. Gerald pokiereszowany przez najsilniejszego z czarowników Vilgefortza zostaje teleportowany przez Triss Merigold do Brokilonu (tam leczą go driady), Cirilla jakimś cudem znika z wyspy, eksploduje tam tajemniczy Portal teleportacyjny (jak się powszechnie uważa niesie on tylko śmierć i potrzeba ogromnej mocy aby go uruchomić), Yennefer znika. Okazuje się że jakimś cudem udało Cirilli udało się przejść przez Portal Mewy i wylądowała gdzieś na odległej pustyni, po licznych wydarzeniach (spotyka jednorożca i w pewnym momencie zdobywa wielką moc by po chwili się jej wyrzec) ledwie żywa zostaje znaleziona przez łapaczy - cesarz Nilfgardu Emhyr var Emreis zlecił jej poszukiwania. Poprzez zbieg okoliczności Ciri zostaje uwolniona i trafia do miejscowej szajki młodych ludzi trudniących się zabijaniem i rabunkiem - zostaje jednym ze Szczurów.

Chrzest ognia, wydana w 1996r.

Wyleczony przez driady w Brokilonie Geralt wyrusza w podróż by uratować Ciri, cel jego podróży nie jest spracyzowany, dochodzą go słuchy, że więzi ją cesarz Nilfgardu i chce ją poślubić (prawda jest taka, że do cesarza trafia sobowtór księżniczki gdyż prawdziwej Cirilli nie odnaleziono). Towarzyszy mu Jaskier, do grupy dołącza też łuczniczka Milva. W drodze spotykają handlarzy którzy mają niecodzienny ładunek, spętanego w trumnie Nilfgardzkiego agenta Cahira Mawr Dyffryn (jest to człowiek z koszmarów Ciri, ponadto był na Thanedd by ją porwać) Geralt uwalnia go i daruje mu życie. Grupa kieruje się do ujścia Jarugi by przedostać się do wrogiego Cesarstwa. Po drodze spotykają krasnoludy pod przywództwem Zoltana Chivaya, którzy prowadzą w bezpieczne miejsce uchodźców (kobiety i dzieci). Drużyna wiedźmina zaczyna wędrować łącznie z nimi. Podczas jednego z noclegów spotykają dziwną postać Emiela Regisa, który tytułuje się zielarzem, postanawia się do nich przylączyć by bezpiecznie wrócić w rodzinne strony. Po dotarciu w końcu do obozu uchodźców wpadają w wir walki pomiędzy stronami konfliktu. Jaskier i Geralt trafiają do niewoli - zostali by niechybnie skazani na śmierć gdyby nie Regis, okazuje się on być wampirem, Geralt w końcu toleruje jego obecnośc mimo nabytej nienawiści do potworów. Do grupy przyłącza się też Cahir, także mimo początkowej niechęci Geralta. Tak wykrystalizowana paczka podąża do Nilfgardu. Po raz kolejny trafiają w sam środek walki gdy próbują się przeprawić przez Jarugę, ratując z opresji Liryjską królową.

Wieża Jaskółki, wydana w 1997r.

To już czwarta część powieści i szósta z cyklu o przygodach wiedźmina Geralta. Akcja rozpoczyna się w momencie ucieczki Ciri, musi się ona ukrywać przed ludzmi, którzy chcą ją wykorzystać do własnych celów. Z pomocą Ciri przychodzi Vysygota, pustelnik zamieszkujący jemu tylko znane moczary. W zamian za okazana pomoc Ciri opowiada mu swoją historię. Opowiadała mu o tym jak była u szczurów, o Mistle, o pląsowej róży wytatuowanej na jej pachwinie. O tym jak banda smarkaczy zlekceważyła ostrzeżenia i wyszła na spotkanie z Bonhartem, który ich pozabijał, a ją uwięził i chciał zmusić do wyznania kim jest. Wiedziała, że jak mu to wyjawi czeka ją tylko śmierć, ją królową Cintry, wnuczkę Calanthe. Milczała, a on ją bił i zmuszał do występów na arenie, gdzie miała walczyć o życie. Gdy ona zagłębiała się w przeszłość, Geralt i jego drużyna nadal podążali za druidami z Cead Dhu. Byli już blisko celu, kiedy dowiedzieli się o czyhającym na nich niebezpieczeństwie. Geralt jak zawsze chciał się przekonać o wszystkim na własnej skórze, zabrał ze sobą Cahira i udał się w kierunku wskazanym mu przez Angulemé, która to powiedziała im o pułapce. Doszło do walki, w której Cahir został poważnie ranny, a Geralt stracił swój wiedźmiński amulet. Musieli uciekać. Dołączyli do reszty na granicy Toussaint, a Wiedźmin prawie natychmiast udał sie do jaskini, w której jakoby miała znajdować się odpowiedź na od dawna dręczące go pytanie o miejsce pobytu Ciri. Niewiele dowiedział się od spotkanego wewnątrz elfa, niemniej musiał jak najszybciej opóścić to miejsce. Jego przyjaciele byli w niebezpieczeństwie. kiedy dotarł na miejsce wszędzie byli rozbójnicy z bandy Słowika. Z pomocą błędnych rycerzy udało mu się uratować kompanów. Rycerze zobaczywszy Jaskra, czy raczej wicehrabię Juliana, zaprosili ich do zamku. Tymczasem czarodziejka Yennefer dotarła na wyspy Skellig. Spotkała tam starego przyjaciela i zdołała go przekonać o swojej niewinności.

Pani Jeziora, wydana w 1999r.

Ostatnia część sagi zaczyna się nietypowo, do czarodziejki Nimue przybywa młoda adeptka posiadająca zdolności odkrywania zdarzeń w czasie snu (śniączka), jej zadaniem jest uzupełnienie wszystkich białych plam z legendy o Geralcie i Ciri, która zachowała się wielu wersjach, a nieścisłości występowały nad wyraz często Po wejściu do Wieży Jaskółki Cirilla trafia do obcego jej świata, panami są tam elfy. Staje przed wyborem, albo zostaje tu na zawsze, albo urodzi dziecko elfiemu władcy - Królowi Olch. Według przepowiedni dziecko ma mieć niewyobrażalne zdolności, które pozwolą otworzyć przejście między światami. Jednorożce ostrzegają dziewczynę o intencjach nieczystych elfów, pomagają jej w ucieczce, Ciri wędruje przez czasy i miejsca starając się trafić do Geralta i Yennefer. Moc pozwala jej na wędrówkę między wymiarami, lecz jest na tyle chaotyczna, że nie może trafić w miejsce do którego zmierza. Pewnego dnia trafia w pobliże wieży Nimue, ta otwiera portal, który wiedzie ją do twierdzy Vilgefortza - by wypełniło się przeznaczenie. Yennefer ze Skellige trafia do kryjówki Vilgefortza - cały czas myśląc, że ukrywa on Ciri. Więziona przez niego i poddawana torturom, broni dostępu do swego umysłu, czarownik miał nadzieję, że dostęp do niego pozwoli mu wyśledzić księżniczkę Wiedźmin wraz z całą drużyną zimuje w Tussand, przeżywa tam romans z czarodziejką Fringilla Vigo - która jest jedną z członkiń loży i stąd wszystkie znają poczynania Geralta. Czas spędzony w bajkowym księstwie dzieli pomiędzy Fringillię i wielce intratne polowaniom na potwory. Podczas jednego z takich polowań (mającemu miejsce w podziemiach) podsłuchuję rozmowę Skellena i możnych z Nilfgardu o spisku na cesarza, dowiaduje się że Emhyh dalej szuka Ciri, a w Nilfgardzie znajduje się tylko sobowtór. Udaje mu się podsłuchać także jak nazywa się kryjówka Vilgefortza.